برونو زوی در 22 ژانویه سال 1918 در رم، ایتالیا متولد شد و تحصیلات خود را در دانشکده طراحی هاروارد گذراند. وی معمار، مورخ، پروفسور، مدیر، نویسنده و ویراستار ایتالیایی بود و از منتقدان صریح معماری کلاسیک، مدرن و پست مدرن محسوب می شد. با توجه به قوانین ضد سامی، او مجبور به ترک تحصیل در سال 1938 شد، و آنجا را به قصد لندن، انگلستان، پیش از رفتن به امریکا ترک کرد. زمانیکه که در امریکا کار فرانک لوید رایت را یافت، که به عنوان یکی از پایه های حمایتش از معماری ارگانیک شد. زوی در سال 1943 به لندن بازگشت، و به عنوان مترجم در امور جنگی فعالیت نمود.
وی در سال 1944 انجمنی برای معماری ارگانیک تاسیس کرد (APAO) و در سال بعد مجله ” Metron-architecture به نقد کتابش ” در جهت یک معماری ارگانیک” پرداخت، که با تشویق بین المللی روبرو شد.
برونو زوی کتب بسیاری را به ثبت رسانده که از جمله ی آنها می توان به در جهت معماری ارگانیک و چگونگی درک شهر(به بررسی تاثیر بیاگیو روستی معمار رنسانس، بر روی شهر فرارا و تاثیر متقابل بین معماری، ساخت شهری، اقتصاد، تاریخ و سیاست، پرداخته است) اشاره کرد چرا که این دو کتاب به تنهایی زوی را در میان بزرگترین تاریخدانان و تئوریستها قرار داده اند.

Louis-Kahn-Bruno-Zevi

برونو زیوی استاد تاریخ معماری در دانشگاه رم، مدیر ارشد از سال 1955 مجله “L’Architetettura” و نویسنده بسیاری از کتابها و همچنین مونوگرافیها در مورد فرانک لوید رایت، لوس سولچیان، اریک مندلسون، تئو ون ایسبرگ و جنبش De Stijl. او همچنین یک ستون معماری هفتگی در “L’Esperesso” نوشت.

عنوان آخرین کتاب خود “زبان معماری مدرن” است که با موضوع بحث ثبت خود که در آن او بین دو زبان اصلی معماری، “کلاسیک” متمایز و در مقابل “بشر، مبارزه آلی اشتباه گرفته شود -که classicist براساس محتواست و نه ظاهر.

زبان کلاسیستی که از هنر Ecole des Beaux در پاریس در قرن نوزدهم منتشر می شود، در سراسر جهان گسترش یافته و تا امروز ادامه دارد. این یک نماد زبان از قدرت، اقتدار، الیگارشی، بوروکراسی است. جنبش آلی مدرن که در برابر آن شورش می کند هیچ شکل اولیه ای از تقارن یا توازن حجم ندارد؛ آن را صرفا محتویات و توابع را فهرست می کند؛ حجم ها به فضای اشغال شده توسط مردم می روند. معماری کنونی متهم به خرابکاری ساختار شهرهاست. اما، Zevi می گوید، برنامه های ساختمانی اشتباه است و آنها به جای مدرن به راه حل های مدرن تبدیل شده اند.

اما آقای Zevi به عنوان نویسنده شناخته شده بود. کتاب های تاثیر گذار او “به سوی معماری ارگانیک” منتشر شده در سال 1945 و “معماری به عنوان فضایی: چگونه به معماری نگاه کنید”، اولین بار در سال 1957 به زبان انگلیسی منتشر شد. بر اساس باور رایت که ماهیت معماری است در حوضچه ها به جای اشکال جامد که آنها را در بر می گیرد، کتاب، ساختمان های بزرگ گذشته را با توجه به این ایده مدرن، تفسیر می کند.

نوشته های او، به ویژه “نظریه ها و تاریخ معماری”، کمک کرد که مدرسه ونیزی را به یکی از آکادمی های برجسته معماری جهان تبدیل کند. آنها همچنین الهامات فکری را برای برنامه های نظری و تاریخی که از مدارس سراسر جهان گسترش یافته اند، فراهم می کند.

برونو زوی، سردبیر مجله ایتالیایی L’Architettura و یکی از منتقدان مهم برجسته معماری اروپا در پنج دهه گذشته،در خانه اش در رم جان خود را از دست داد. او 81 سال داشت.

 

منابع :nytimes , Pidgeon Digital ,Arel

 

Rate this post